All we have is now

Ξέρω ότι σε έχω αφήσει για καιρό όμως νομίζω πλέον μετά από 4 χρόνια αυτό το blog έχει πάρει την μορφή που ήθελα. Χωρίς πιέσεις, συχνά ποσταρίσματα σε facebook και instagram, είναι ένα μέσο έκφρασης σκέψεων που διαφορετικά δεν θα μπορούσα να δημοσιεύσω. Μέσα από αυτή την σελίδα μπορώ να τις επικοινωνήσω και να τις παρουσιάζω μέσα σε ένα όμορφο πλαίσιο. Οι όμορφες φωτογραφίες, η επεξεργασία αυτών και η διαμόρφωση αυτού του website καλύπτουν την ανάγκη μου για δημιουργικότητα δίνοντάς μου τη θετική ενέργεια που χρειάζομαι.

Με αφορμή τα γενέθλια μου, έκανα έναν απολογισμό του χρόνου που πέρασε. Είναι σαν να έχω ζήσει 2 ζωές αυτή τη χρονιά. Τέτοια μέρα, έναν χρόνο πριν έκανα πρακτική στο Λονδίνο και στενοχωριόμουν που ήμουν μόνη μου μακριά από φίλους, οικογένεια, την Ελλάδα. Δεν ξέρω αν απολάμβανα αυτό που ζούσα τότε στο έπακρο. Δεν εστίαζα τόσο στην ευκαιρία που μου είχε δοθεί αλλά σε όλα αυτά που μου έλειπαν και θα ήθελα να…Μετρούσα τις μέρες και τις ώρες κάποιες φορές. Ποιος θα περίμενε ότι λίγους μήνες μετά ένα ταξίδι στην Αγγλία (και γενικά στο εξωτερικό) θα ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί;

Σχεδόν 6 μήνες μετά έρχεται η πανδημία και κάπου εκεί αρχίζεις να συνειδητοποιείς αυτό που συνέχεια ακούς αλλά ποτέ δεν παίρνεις και τόσο στα σοβαρά : <<Τίποτα δεν είναι δεδομένο>>. Τα μελλοντικά σχέδιά σου ξαφνικά είναι τελείως στον αέρα, κανένας προγραμματισμός δεν έχει υπόσταση και η προσαρμογή στα νέα δεδομένα δεν είναι επιλογή αλλά μονόδρομος. Και κάπου εκεί καταλαβαίνεις το άλλο ρητό που συνέχεια ακούς αλλά δεν συνειδητοποιείς: <<All we have is now>>.

Αυτοί οι μήνες εγκλεισμού και αυτή η μεταβατική κατάσταση που βιώνουμε, ίσως μας έκανε να καταλάβουμε ότι μόνο το παρόν μπορούμε να ελέγξουμε. Αν κάτι μπορείς να το κάνεις τώρα, μην το υπεραναλύεις, απλά κάνε το. Δεν ξέρεις αν αύριο θα έχεις την ίδια ευκαιρία. Αυτό δεν αναιρεί την ύπαρξη προγράμματος αλλά την ανάγκη για ισορροπία ώστε να μην χάνεται το <<τώρα>>. Δεν ξέρω σε τι βαθμό ταυτίζεσαι, όμως έχω την αίσθηση ότι ζούσαμε περισσότερο για αυτό που ΘΑ έρθει, θυσιάζαμε το σήμερα για το αύριο και κάπου εκεί χάναμε τις πιο όμορφες στιγμές μας.

Η δυσκολία λοιπόν τώρα αυτής της δοκιμασίας στην οποία εμπλέκεται όλος ο πλανήτης, είναι η μη εστίαση στις αρνητικές συνέπειες (κυρίως οικονομικής φύσεως) που θα επιφέρει αυτή η πανδημία. Ας απολαμβάνουμε αυτό που μας συμβαίνει κάθε στιγμή καταλαβαίνοντας την αξία του κάθε μικρού πράγματος που έχουμε στο μυαλό μας ως δεδομένο (όχι τίποτα δεν είναι). Μόνο έτσι φορτίζουμε τον ευατό μας με θετική ενέργεια, κάνουμε αισιόδοξες σκέψεις και επιλύουμε κάθε πρόβλημα αποτελεσματικότερα.

Σου εύχομαι ένα όμορφο και δημιουργικό υπόλοιπο καλοκαιριού.

Σε φιλώ,

Βάλλια